2014 yılı Nisan’ının 25. Günü 06:30 suları Okmeydanı’ndan Kapadokya yönünde yola çıkan üçlüyü kahvaltı için durdukları mola yerinde bir sürpriz beklemekte; eş dost grubunun değerli bir üyesi, “abla”nın doğum haritasını da çıkarmış arkadaşları, bir önceki gece Sapanca’da konakladığından aynı noktada mola vermiş. Mucize türünden, “hani sözleşilse olmaz!” karşılaşması değerlendirilir; uzun sohbet, “abla” “yolcu yolunda gerek” demese hiç bitmeyecek.
Aksaray’dan sonra, müziğin susmasından da anlaşıldığı kadarıyla 20 dakika kadar internet bağlantısının kesildiği, giderek kıraçlaşan coğrafyayı yorgan şefkatiyle örten yağmur bulutları altında, “abla”nın aklının hiç ermediği, yer isimlerinin zor anlaşıldığı İngilizce yönlendirmeyle sorunsuz alınan yol, yaklaşık 850 km sonunda 15:30 civarı, Ürgüp’e 5 km uzaklıktaki, eski adıyla Sinasos, Mustafapaşa’ya varır, küçük bir meydana bakan Gül Konakları’nda sona erer.
Yağmurla girdikleri avluya bakan odalardan birinde giriş yapılır, yöre haritası üzerinde izlenesi güzergâhlar belirlenir; üçlü, eşyalarını, arkadaki diğer konakta yer alan, taş avlu ortasındaki küçük gül kameriyesine bakan odalarına yerleştirene dek yağmur diner, hava aydınlanır, ısınır. Kahvaltıdan sonra, Ankara Aksaray arasına yol boyu dizili satıcılardan alışveriş yapıp elle kırılabilen lezzetli Kaman cevizi, sütle kavrulduğundan sütlü badem gibi yöreye özgü kuruyemişle ertelenen öğle öğünü için yine internete başvurup lokanta seçen kızıyla damadına takılan “abla”, gezinin tümü boyunca ikilinin gezme tarzını hayranlıkla izler.
Ürgüp’te bir tur atıp Göreme’ye devam eden üçlü Seten Restaurant için birkaç sokak tırmanır ve saat 17:30 olduğu için boş, geniş bir panoramaya bakan güzel bir odada; ıspanaklı paçanga, limon domates maydanoz ve soğanla folyoda pişmiş pastırma, yöreye özgü sulu minik bulgur köftesi, -“abla”nın Konya’da Mevlâna gezisi sırasında dergâhta tattığı- minik bamya kurusu yemeği, -servis yapan beyle “abla”nın tutturduğu, kabak çiçeği dolmasının pirinçli, dereotlu, zeytinyağlı Ege versiyonu sohbeti eşliğinde-, yörede halkın çekirdeği için yetiştirdiği kabağın çiçeğinden, kıymalı, bulgurlu, pul biberli yapılıp sarımsaklı yoğurtla servis edilen sıcak kabak çiçeği dolması, özgün biçimi korunmuş güzel mekânda keyifle yenir.
Çevreyle uyumlu, görgülü yapılaşmanın göz okşadığı çanağa yerleşmiş Göreme’ye hâkim tepede günbatımı, bulutların cilvesi yüzünden izlenemez. Üçlü, bir arkadaşlarının önerisi üzerine Zultanit isimli, Türkiye’de Muğla Milas’tan çıkan değerli taşın izini sürmeye girişirler. Göreme meydanına bakan bir dükkânda kesilmiş olarak satılan, zihin açıklığı, güven sağlayıp negatif enerjiyi emme türünden özellikleri olan taşın benzeri, -“abla”nın, babasının böyle bir yüzüğü olduğunu hatırladığı- Aleksandrite, Rusya’da çıkarılmakta. Tanıtım sırasında beyaz ve sarı ışık altında tamamen farklı berrak, birçok renge bürünen, “ülkede çıkarılan en değerli taş Zultanit” gerçekten büyüleyici.
Grup, günün yorgunluğuyla Gül Konakları’na dönüp birer kahve içerken yağmur kokusu yüklü tatlı ılık esintili avluda had safhada gebe kedi Kızım’ı sever, odalarına çekilirler. Yarı yarıya ahşabın yumuşattığı odanın girişinde kapının iki yanında ve bir de tepede küçük yuvarlak vitraylı pencereli taş duvarlar, tonoz tavan, duvarlar boyu yüksek raf, iki yatak, çift kapılı dolap, masa sandalye, ahşap girintide dolaba saklı buzdolabı ile küçük TV, geniş ferah, özgünlüğü armatürlere dek olabildiğince korunmuş banyo; rahat, ferah, sıcacık odasında, yol boyu uyumamış ve ne kadar yorgun olsa da “abla” TV’de Yalan Dünya’yı izlemeden uyumayacaktır.
Burcunun temel özelliği “habercilik” gereği, kendisini her zaman doğru bilmek ve bildirmekle sorumlu sayan “abla” sabah ezanıyla uyanır; yeni güne başlarken soruyu bıraktığı yerde bulur: “O neydi?.. Lütfen Tanrım,” diye seslenir bir kez daha, “anlamamı sağla”…
Ürgüp Görselleri:
Göreme Görselleri:
https://www.google.com.tr/search?q=G%C3%B6reme&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=XHljU-bYGYrYoASf5IHYDA&ved=0CCcQsAQ&biw=1093&bih=538
Mustafapaşa Gül Konakları:
Zultanit:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder